niklowana. Szable tego wzoru produkowały zakłady G. Borowskiego i A. Manna, ale wytwarzała je również firma W. Gorzkowskiego i POLMET - Zakłady Polski Metal (pochodzące z tych ostatnich wytwórni są bardzo rzadkimi egzemplarzami). Pojawiły się w kawalerii już w połowie 1920 r., jednak z powodu złej jakości stali szable te wycofano z użycia po 1930 r. (podobnie w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu, gdzie również ich używano). Do 1939 r. zachowały je w uzbrojeniu dywizjony artylerii konnej, pułki artylerii lekkiej, szwadrony Korpusu Ochrony Pogranicza, tabory i ułani "Krakusi" w kawalerii dywizyjnej (tj. wzmocnione szwadrony w składzie każdej dywizji piechoty).<br>W zbiorach muzealnych i