oswoić z panującymi w nim regułami i zwyczajami).<br><br> Przejdźmy teraz do analizy zjawiska za pomocą wskaźnika obliczonego zgodnie z zasadami sztuki, umożliwiającego porównanie nieudanych prób samobójczych i zakończonych zgonem (tabela 19).<br><br>Jest rzeczą oczywistą, że próby samobójcze są zjawiskiem wielokrotnie częstszym niż samobójstwa zakończone zgonem. Te ostatnie, jakkolwiek z reguły (z wyjątkiem lat 1979, 1980 i 1988) pięciokrotnie rzadsze, są w istocie zjawiskiem poważniejszym. One też w świetle socjologicznej teorii samobójstw stanowią najczulszy wskaźnik kondycji społeczeństwa.<br><br>Kwestia ta była już wielokrotnie w tej książce rozważana, stanowi jej myśl przewodnią. W tym miejscu zauważmy, że tendencje obu porównywanych typów zachowań więźniów są odmienne