się w Polsce, dokąd go sprowadzili działacze kalwińscy. Był zrazu nauczycielem, a potem kierownikiem szkoły w Pińczowie. Spolonizował się, przybrał polskie nazwisko Stojeński, ożenił się z Polką. Wychowany w duchu kalwinizmu, przechodził niespokojne przemiany ideowe: podobnie jak znaczna część najbardziej wykształconych kalwinistów przystał do zboru mniejszego (ariańskiego), dyskutował i polemizował z zapałem w sprawach dyteizmu (problem boskości dwu czy trzech osób w Trójcy Świętej), wrócił do kalwinizmu, a przed śmiercią ponownie został arianinem.<br>Gramatyka polska Statoriusa wyszła w 1568 r. u Wirzbięty w Krakowie pt. Polonicae grammatices institutio. In eorum gratiam qui eius linguae elegantiam cito et facile addiscere cupiunt. Pracę zadedykował