Nic dziwnego, że nie potrafili zgodzić się w czymkolwiek, skoro łączyła ich tylko jednakowa wrogość do rządzących w Kabulu komunistów i Rosjan.<br>Kiedy Rosjanie wyjechali, a pozbawieni ich ochronnego pancerza komuniści rozpierzchli się, Siedmiu Przywódców stanęło nagle wobec konieczności przejęcia rządów i państwa w swoje ręce. Nie ufali sobie nawzajem za grosz i nie zgadzali się ani w ocenach przeszłości, ani w planach na przyszłość, zamarli więc w paraliżującym lęku. Bezkrólewie jednak nie mogło trwać ani dnia. Musieli postanowić cokolwiek, aby osieroconej władzy nie przejął któryś z podległych im komendantów, od dawna niekryjących zniecierpliwienia z powodu ciągłych swarów Siedmiu Przywódców.<br>Modżaddidi został