i mokre włosy.<br>Rozbryzgując kałuże przejeżdżały samochody, opryskując czekających na przystanku ludzi.<br>Obejrzałem się za siebie i ostatni raz popatrzyłem na cmentarne drzewa, w cieniu których leżeli umarli, do których dzisiaj dołączył nowy sąsiad.<br>Może już z grobu pana Sierożki &lt;orig&gt;zniknęła&lt;/&gt; ta dziwna mgiełka, jak skrawek ułamanego obłoku.<br>Obejrzałem się za siebie, chociaż nie chciałem zapamiętać tego miejsca na skraju miasta, które miało dla ludzi tylko dym z kominów i może dlatego tak dużo hodowano w nim gołębi, żeby zapomnieć o dymie albo choć trochę go ubarwić, bo w tym mieście dym zastępował ludziom obłoki.<br>I na nowo rozchodziło się krakanie wron