i formułuje wszystkie braki Michała jako coś w rodzaju jego winy, jego uporu - które przy odrobinie dobrej woli mógłby przezwyciężyć i naprawić. Michał odpowiada filozoficznymi paradoksami o wolności, które ciocię Malinę doprowadzają do szału. "Zwariuję z tą potworną wszystkowiedzącą dzidzią" - zdanie, w którym silniejszy niż sama inwektywa jest rodzaj żeński, zabarwiający cały światek ze sterczącym w środku dzieckiem-fetyszem na podejrzany mdławoróżowy kolor. Oto kobieta Malina jest rozczarowana mężczyzną Michałem, jej mężczyzną życia, który wymyka się z męskiego kostiumu, starego ubrania byłego czy też idealnego męża, który wisiał latami w szafie, a który powoli zaczyna pasować na Michała... Nie myślę o