w książkach, artykułach, filmach - cmentarz ten wcale nie jest smutny, nie czuje się na nim przytłaczającej myśli o śmierci, o bezpowrotnym odejściu.<br> Od zbiegu Krupówek i ulicy Kościeliskiej idziemy na zachód, w stronę, gdzie widnieje sylwetka drewnianego kościółka. Teren przykościelny mieści, prócz cmentarza, niewielką kapliczkę Gąsieniców, obok której po kamiennych żabieńcach prowadzi droga na cmentarz. Idziemy tutaj przez teren, w którym jeszcze na długo przed utworzeniem cmentarza chowano niekiedy ludzi. Zatrzymujemy się przed bramą wejściową, obok której znajdują się dwie drewniane tablice. Jedna z nich przytacza rozporządzenie wojewódzkiego konserwatora zabytków z 1931r., uznające Stary Cmentarz za zabytek narodowy. Druga zawiera motto