nic z tego nie zostało. Trzeba próbować wycisnąć ów łup z umierającej, a może od razu martwej pamięci! Co to było? On leżał na jej kolanach, jak zwykle leżą drewniani Chrystusi... Jak to brzmi w liczbie mnogiej? Chrystusowie... On - Jan Chrzciciel, ten, co go uprzedził we wieści - ma zostać teraz zabity. Te boleśnie powiązane ze sobą momenty, uchwycone na dwóch tak odmiennych dziełach! Morderca między nimi unosi miecz, gest w nieuchwytny sposób pokazuje na tego kogoś stojącego przy Salome z twarzą mieszczucha z zaciśniętymi ustami, godnego w spełniającej się właśnie zemście. On nawet nie chce powiedzieć, że to jest jego zemsta