bez piękna puchy", o której pisał poeta w wierszu zaczynającym się od słów: <gap>.<br>W rzeczywistości widzianej poprzez okrężny ruch przedmiotów wszystko zmienia się wraz z perspektywą patrzenia:<br><gap><br>Zdarza się jednak - rzadko - że ten krążący porządek rzeczy nałoży się na wcześniej uformowany stan materii, niechcący podszyje pod jakiś inny kształt istnienia, zabłyśnie, nie wiadomo serio czy na żarty, cudzym bogactwem i urodą, jak w wierszu Garwolin - miastko wieczne:<br><gap><br><br>2.<br>Pamiętajmy więc, że pierwszym powodem "zapisywania wszystkiego" jest w przypadku Białoszewskiego nie eksperymentowanie z materią, ale odkrywanie jej elementarnego porządku, którym jest ruch. Świat istnieje w ruchu, nie ma stabilnej postaci, otacza nas