nie mieli do czynienia, które jednak pojawiły się w wyniku społecznych przemian i koniecznie wymagały regulacji. Poza tymi wyjątkami normy Prawa salickiego formułowano bez określania etnicznej przynależności osób, których te normy dotyczyły. Używano zaimka "ktoś" lub wyrażenia "wolny człowiek". Jego plemienna tożsamość wynikała z plemiennego charakteru prawa. Gdy czytamy, że zabójca, któremu nie starczyło majątku na zapłatę wergeldu, ma wejść do swojego domu, nabrać w garść ziemię z czterech kątów, stanąć w progu twarzą do wewnątrz i rzucać tę ziemię lewą ręką przez ramię na swoich krewnych, a następnie bez pasa i butów, z kijem w ręku przeskoczyć przez płot, raczej