lustrem Lone pojawiły się łzy. Dlaczego była tak niepotrzebnie i niesprawiedliwie gruba? Niepotrzebnie, gdyż nie istniało jakiekolwiek uzasadnienie jej tuszy. Jej nadwaga nie była nikomu na rękę (bez wątpienia ani jedna dłoń, ani nawet dwie, nie podniosłyby Lone do góry), dla niej zaś samej mogła stać się w przyszłości źródłem zaburzeń zdrowotnych. Lekarz, do którego chodziła co dwa miesiące na badania profilaktyczne (jeżeli na czas odkryje się raka piersi, szanse wyleczenia wynoszą około 80 %), za każdym razem zalecał jej kurację odchudzającą. Odmawiała, mówiąc, że nie chce wystawiać ciała na zbyt bolesne doświadczenie. Ale prawdziwym powodem odmowy była miłość do równie tęgich