zarejestrowanych sygnałów oddechu.<br><br>&lt;tit&gt;10.4.2. Diagnostyka zaburzeń wymowy pochodzenia nerwowego&lt;/&gt;<br><br>Wczesna diagnostyka zaburzeń neurologicznych ma bardzo ważne znaczenie dla skuteczności procesów leczenia i późniejszej rehabilitacji. Zmiany w akustycznym sygnale mowy mogą być powiązane z [18]:<br>a) zaburzeniami funkcji układów sterujących procesem mówienia (odpowiednie obszary korowe dominującej półkuli mózgu),<br>b)zaburzeniami tak zwanego układu pozapiramidowego i koordynującej funkcji móżdżku.<br>Zaburzenia mowy pochodzenia korowego noszą nazwę afazji, natomiast dysfunkcja mięśni czy też uszkodzenie móżdżku lub układu pozapiramidowego są przyczyną zaburzeń artykulacji, zwanych dysartrią.<br>Poszczególne typy zaburzeń wymowy o charakterze dysartrycznym mają wiele cech charakterystycznych pozwalających na ich rozpoznanie słuchowe.<br>1. Dysartria móżdżkowa