oprócz oporu solidarnościowego zaczynają się w podziemiu kształtować najróżniejsze kierunki polityczne i to w dużej mierze według starych wzorów: lewica, prawica, zwolennicy radykalnych poczynań aż do po- wstania narodowego włącznie, czciciele Piłsudskiego i synowie Dmowskiego, pozytywiści i romantycy, apologeci krzyżowej męki narodu i namiętni krytycy jego głupoty, światli racjonaliści i zaciekli nacjonaliści, demaskatorzy sowietyzacji oraz zwolennicy modus vivendi z nieśmiertelnym Starym Mopsem.<br>Doznałem zawrotu głowy od tych lektur, zaaplikowanych w słoniowych dawkach. Pozycja niezależnego publicysty, narażonego na represje z racji głoszenia własnych poglądów, wydała mi się godna pozazdroszczenia. Postanowiłem sam spróbować. Przez dłuższy czas układałem w myślach sens, cel i treść