Ryc.1.10).<br>Zdaniem HARPERA (1977) wytwarzanie większych nasion jest jedną z cech strategii adaptacyjnej gatunku do warunków ogólnie niesprzyjających rozwojowi roślin. Wielokrotnie bowiem stwierdzono wyraźny wzrost średniej masy nasion u gatunków narażonych na długotrwałą suszę, rosnących na glebach o stałym deficycie składników pokarmowych, lub też narażonych na bardzo silne zacienienie (FENNER 1985).<br>Analiza zróżnicowania wielkości nasion między florami różnych obszarów geograficznych oraz w obrębie flor lokalnych zasadniczo wskazuje na znacznie większe zróżnicowanie między gatunkami zasiedlającymi ten sam obszar niż pochodzącymi z często kontrastujących ze sobą warunków środowiskowych. Również spotkać można informacje wskazujące na brak jakichkolwiek korelacji między cienioznośnością gatunków lub