się i mój mąż - tak go będę od tej pory nazywać - wyjechał do swojej szkoły &lt;page nr=63&gt; do Łodzi, a stamtąd dalej na poszukiwanie potrzebnych dokumentów.<br>Podczas jego czternastodniowej nieobecności zajęta byłam szyciem nowej sukienki, wybieraniem pantofli, upinaniem włosów. Robiłam to wszystko w radosnym podnieceniu, w mojej radości jednak można było dostrzec zaciętość, obcą zapewne osiemnastoletnim dziewczętom, którym już wkrótce ma się spełnić najbardziej pożądany ze snów.<br>W ciągu dwóch pierwszych dni moje pożycie małżeńskie nie układało się najszczęśliwiej. Po nocy poślubnej dostałam wysokiej gorączki i kiedy leżałam rozpalona, ten chłopiec, którego ciepłe usta jeszcze kilka godzin temu wydawały mi się tak nieodzowne