wsi Górka, która jest dla mnie synonimem spokojnej, odciętej od świata osady. Na drugim końcu wsi skręcamy w prawo i jedziemy trawiastą ścieżką pod górę. Po chwili podjazd zamienia się w zjazd i dojeżdżamy do brzegu jeziora Łódzkiego. Nad jeziorem zmieniamy kolor szlaku na czarny i jedziemy w lewo. Tu zaczyna się mój ulubiony fragment trasy. Po przedarciu się przez pokrzywy przekraczamy drewnianym mostkiem niewielki strumień i wyjeżdżamy na krętą, pnącą się lekko pod górę ścieżkę, która wyprowadza nas nad stromy brzeg jeziora Dymaczewskiego. Taką krętą, pełną krótkich podjazdów i zjazdów dróżką (uwaga na spacerowiczów!) dojeżdżamy do Starego Dymaczewa, gdzie w