Po południu jadę na lotnisko. Służba meteorologiczna nie spuszcza oka z Lorny. Nigdy nic nie wiadomo, jej poprzedniczki tak brykały, że aż strach wspomnieć. Wspominają je tu, wspominają... Wesoły Anglik w szortach i w siatkowej koszuli - który zasiedziały jest od dawna w Hongkongu i zna tajfuny odwiedzające te strony z zadziwiającą stałością - wyraża się o tych klęskach żywiołowych z taką niefrasobliwą czułością, jak dumny z siebie chirurg o jakimś usuniętym wstrętnym czyraku. Pamięta je z imienia...<br> - Mary - powiada - tyle razy zmieniała kierunek, że tylko prorok mógł to przewidzieć. Skręcała tak nagle, jak to czyni tylko kobieta za kierownicą... Carol, kiedy się