Juljan Stachiewicz nie schodząc w swej pracy historyczno-wojskowej z wysokiego piedestału naukowego, nacechowanego niezwykłą objektywnością, miał ciągle na widoku szersze i głębsze cele: chciał wychować młode pokolenie odrodzonej Ojczyzny na historji najnowszych dziejów ojczystych, na niezliczonych przykładach ofiarności, wytrwałości i poświęcenia wielkich bojowników o niepodległość.<br>I było to najbardziej zadziwiające w Jego pracy twórczej, że ten wyraźnie utylitarny kierunek umiał pogodzić z wysokim poziomem naukowym prac, jakie pod Jego kierownictwem publikowało Wojskowe Biuro Historyczne. Troska o naukowość, o metodę historyczną, o objektywizm była jedną z Jego trosk naczelnych. W niezliczonych odprawach, wykładach, ćwiczeniach o charakterze seminaryjnym dla swoich współpracowników, ciągle