przytłumione szuranie cofających się sandałów, a szepty umilkły. Spojrzał w stronę namiotu - przy wejściu stał wyniosłej postawy mężczyzna, o wygolonej twarzy. Byłby przystojny, gdyby nie szpeciła go wysunięta ku przodowi dolna warga, nadająca mu wyraz zarozumiałości i pychy. Coś ogromnie znajomego uderzyło Kaliasa w całej postaci rzymskiego wodza, aż się zadziwił.<br>- Kto jesteś? - zapytał ostro wódz zwracając się do Polluksa.<br>Ten milczał patrząc gdzieś ponad głowy stojących. <br><br>- Kto jesteś? - powtórzył jak echo stojący obok wodza oficer.<br>- Zbuntowany gladiator - odpowiedział dumnie Polluks.<br>- Jesteś z bandy Spartaka?<br>- Nie. Jestem z armii Spartaka.<br>Legioniści stojący obok parsknęli śmiechem, lecz skarceni wzrokiem oficera, umilkli cofając