Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Pani
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1993
wychowywana przez rodziców według surowych zasad moralnych. Poznają się w miasteczku na prowincji. Ona tu mieszka, on przyjechał na zaproszenie kolegi - dyrektora teatru amatorskiego, który chce wystawić dramat Szekspira. Wielki aktor ma zagrać Romea. Początkowo niechętny namowom na udział w przedstawieniu, zmieni zdanie, kiedy spotka się z nią.
Są sobą zafascynowani. On - młodością i świeżością dziewczyny. Jej z kolei imponuje jego dojrzałość i pozycja wielkiego artysty. Każde jego słowo, spojrzenie, gest odbiera jako coś nadzwyczajnego, doszukuje się w nich drugiego, ukrytego znaczenia. Aktor świadom tego, że wszystko przemija, nawet miłość; wiedząc, że wzajemne obietnice o uczuciach "na całe życie" nie mają
wychowywana przez rodziców według surowych zasad moralnych. Poznają się w miasteczku na prowincji. Ona tu mieszka, on przyjechał na zaproszenie kolegi - dyrektora teatru amatorskiego, który chce wystawić dramat Szekspira. Wielki aktor ma zagrać Romea. Początkowo niechętny namowom na udział w przedstawieniu, zmieni zdanie, kiedy spotka się z nią.<br> Są sobą zafascynowani. On - młodością i świeżością dziewczyny. Jej z kolei imponuje jego dojrzałość i pozycja wielkiego artysty. Każde jego słowo, spojrzenie, gest odbiera jako coś nadzwyczajnego, doszukuje się w nich drugiego, ukrytego znaczenia. Aktor świadom tego, że wszystko przemija, nawet miłość; wiedząc, że wzajemne obietnice o uczuciach "na całe życie" nie mają
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego