skalę, i doprowadzenie do sytuacji, w której Polska, znajdująca się przed II wojną światową na poziomie ekonomicznym takich krajów jak Finlandia czy Włochy, stała się krajem biedy i zacofania. Odpowiedzialność za przeznaczenie całego potencjału ekonomicznego Polski na rozwój przemysłu zbrojeniowego, który był potrzebny nie Polsce, lecz Związkowi Sowieckiemu. Kierowanie procesem zagrabiania prywatnej własności i niszczenia gospodarczej infrastruktury pozostałej po II RP: prywatnego przemysłu, handlu, prywatnych usług. Kierowanie procesem niszczenia polskiego rolnictwa, które z całą premedytacją utrzymywano w stanie technicznego zacofania, tak aby przygotować grunt pod "socjalistyczne przemiany" (kolektywizacja, <orig>pegeeryzacja</>). Współodpowiedzialność za grabież dokonaną na polskim przemyśle przez sowieckie władze w latach