umie to doskonale, zmuś go tylko, zmuś!"<br>Ale Weiser siedział nieporuszony, z głową jak posąg, z twarzą jak posąg, z nogami jak posąg, i tylko nienaturalnie długie palce wybijały wciąż ten sam rytm na trzy czwarte.<br>&lt;orig&gt;Dompter&lt;/&gt; był bezradny. Nie mógł posunąć się do przodu ani do tyłu, stał jak zahipnotyzowany i coraz ciszej przemawiał do Sylwii tymi samymi słowami:<br>- Na miejsce! Dobra Sylwia! Na miejsce! - I było to jeszcze straszniejsze niż możliwy skok pantery w jego stronę.<br>Jeden z pomocników wolno, tak aby nie zwracać na siebie uwagi, okrążał klatkę po zewnętrznej stronie bandy z gaśnicą pod pachą, drugi wysunął