dwie podstawowe cechy. Po pierwsze, nie uznaje zasady <br>niesprzeczności logiki formalnej, uważając sądy paradoksowe za prawdziwe; <br>po drugie, traktuje 'nicość absolutną' jako sprzeczną tożsamość bytu i niebytu, <br>odróżniając ją od 'nicości relatywnej', czyli braku bytu. Te dwie cechy można <br>znaleźć także w filozofii Martina Heideggera i dlatego ją również można <br>zaklasyfikować jako 'nihilizm paradoksowy'. 'Nihilizm paradoksowy' otwiera <br>nową perspektywę dla myślenia metafizycznego, ponieważ przekracza granice <br>ustanowione przez logikę formalną. <br>Teoria 'nihilizmu paradoksowego' jest bardzo ważna dla zrozumienia <br>filozofii Martina Heideggera. Rozważania na temat 'nihilizmu paradoksowego' <br>są także istotnym głosem w dyskusji nad nihilizmem w ogóle, szczególnie <br>w kontekście pytań postawionych przez