znamienny dla rozwoju swej klasy, co... architektury XIX wieku.<br>Syn Jana Potockiego Artur, oficer napoleoński, jest pierwszym, który widzi swoją przyszłość w porządku ustalonym przez Kongres Wiedeński. Stajemy u początku procesu, który na długie dziesięciolecia prymatu i dobrobytu wysuwa arystokrację na czoło przemian socjalnych Galicji. Pierwsze zamysły Artura posiadają jeszcze zakrój napoleoński. Plany pałacu zostają zamówione u głośnych architektów &lt;name type="person"&gt;Perciera i Fontaine'a&lt;/&gt;, twórców stylu Cesarstwa, budowniczych &lt;name type="person"&gt;Palais Royal&lt;/&gt;, nowych części &lt;name type="place"&gt;Louvre'u&lt;/&gt;. Plany pełne cesarskiego rozmachu, niemożliwe do zrealizowania na krzeszowickim pagórku. Następne projekty pochodzą od nie mniej głośnego architekta niemieckiego, &lt;name type="person"&gt;Fryderyka Schinkla&lt;/&gt;, posiadają sens i proporcję i również nie zostają wykonane