w szable: &lt;gap&gt; Rozkazem nr 79 ministra spraw wojskowych (Dziennik Rozkazów nr 4 z 31 stycznia 1922 r., s. 73) w szablach oficerskich dopuszczono: &lt;gap&gt; &lt;q&gt;głownię z potrójną bruzdą, jak też oprawę rękojeści obciągniętą czarną skórą lub jaszczurem i okręconą mosiężnym drucikiem&lt;/q&gt;. Pochwa mogła być zaopatrzona w dwa pierścienie z ogniwkami. Według załącznika nr 3 do tego rozkazu, odległość górnego koluszka od szyjki wynosić miała 75 cm, odległość między koluszkami 20 cm.<br>Szabla podoficerska dla wszystkich rodzajów broni wz. 1921 (nie określona żadnymi przepisami) charakteryzowała się mosiężną - niklowaną lub polerowaną - rękojeścią zamkniętą (do rzadkości należą szable tylko z rękojeścią mosiężną), z drewnianym trzonem