analizą zależności między poszczególnymi "użytkami", tak aby odsłonić ukrytą strukturę potrzeb zaspokajanych przez media masowe. Stąd studia te, choć pionierskie, nie doprowadziły do istotnego wzbogacenia obrazu wykorzystania mediów. Prawdziwy renesans kierunku "korzystania i satysfakcji" nastąpił dopiero w latach osiemdziesiątych, przy czym jego celem jest wypracowanie bardziej adekwatnej metodologii badań. Podstawowe założenia kierunku można ująć następująco:<br>- Publiczność jest traktowana jako zbiorowość aktywna, tzn. zakłada się, iż istotna część wykorzystania mediów masowych jest działaniem celowym. Wprawdzie niektórzy badacze twierdzą, że większość odbiorczych kontaktów ze środkami masowymi ma charakter raczej zajęcia biernego, spędzenia wolnego czasu, aniżeli aktywności celowej [Bogart, 1965], lecz kierunek "korzystania i