tym okresie z 1980 do 1520 godzin rocznie, podczas gdy bezrobocie wzrosło 82,5-krotnie. Sama korelacja zjawisk nie może jednak zastąpić dowodu przyczynowo-skutkowego. Dlatego rozważmy, w sposób niezależny, logiczne konsekwencje ewentualnego obniżenia ustawowego czasu pracy. U podstaw tej propozycji leży rozumowanie, które przedstawimy w sposób nieco uproszczony przy założeniu, że:<br>a) ustawowy czas pracy wynosi 169 godzin miesięcznie, czyli 39 godzin tygodniowo (jak we Francji),<br>b) bezrobocie obejmuje tylko 12% ludności w wieku zdolnym do pracy.<br>Szkolne pytanie brzmi przy tym następująco: do ilu godzin należy zmniejszyć ustawowy czas pracy, aby w trybie solidarnościowego manewru dać zatrudnienie wszystkim bezrobotnym