Małgośka przyniesie nam mleko, zimne, chłodzone w studni. Usiądziemy pod ulęgałką. Ojciec za nic nie daje jej ściąć, bo... pod tą gruszą siedział Kościuszko, a pod tą drugą Kołłątaj Hugo... Będziemy pić to mleko z jednego garnka. I wtedy ojciec popatrzy na mnie po swojemu, bruzdy mu się rozciągną, oczy zamglą, głową potrząśnie i powie z wyrzutem, jakbym to ja był wszystkiemu winien: <br>- Że też matka tego nie mogła doczekać. <br>A potem, jak to on zawsze, że muszę zostać nauczycielem muzyki, bo inaczej z tego grania nie wyżyję. I żebym sobie takie różne fiu-bździu wybił z głowy. <br><br>Krakowskie Przedmieście. Drzewa