cechą również innych pierwiastków - polonu, radu, toru. Kształtuje się obraz atomu, w którym elektrony krążą wokół jądra atomowego niby planety naokoło Słońca. Początkowo zupełną zagadką jest pochodzenie energii koniecznej do podtrzymywania procesów promieniotwórczych. Rozwiązanie dostarcza rodząca się fizyka jądrowa. Podczas emisji promieni alfa lub beta jądro uranu, polonu czy radu zamienia się w jądro innego pierwiastka. Łączna masa produktów reakcji jest przy tym nieco mniejsza niż masa początkowego jądra, słynna zaś formuła E = mc2 orzeka równoważność masy i energii. Tak więc procesy promieniotwórcze zachodzą kosztem masy, której bardzo powoli ubywa. Odkrycie promieniotwórczości dwojako wpłynęło na dyskusję o wieku Ziemi i Słońca