Biernawskiej i Małgorzaty Stefaniak. Jednakże o powodzeniu przesądziła adaptacja, której Wajda, główny scenarzysta filmu, dokonał z Janem Nowiną Zarzyckim i Piotrem Wereśniakiem. W poemacie dostrzeżone zostały jego walory filmowe: spór o zamek między Soplicami a Horeszkami (konflikt!), romanse, uroda krajobrazu i życia w Soplicowie (która w zdjęciach Pawła Edelmana nie zamieniła się w "pocztówki"), tajemniczość postaci Robaka/Soplicy, knowania "czarnego charakteru" (pieniacz Gerwazy podjudzający szlachtę, szykującą powstanie przeciw carskiej Rosji, do sławnego "Hajże na Soplice!"), a przede wszystkim sensacyjność samego powstania, które emisariusz Jacek Soplica przygotowuje na Litwie. Do życzliwego odbioru ekranizacji Wajdy przez widownię przyczynił się też świetny pomysł scenariuszowy