nad wyrównaniem niektórych luk i opóźnień. Sesja stworzyła poza tym sprzyjające warunki do odnowienia i zacieśnienia bezpośrednich kontaktów między historykami pracującymi w wielu ośrodkach, do lepszego wzajemnego poznania się, do podjęcia pewnych wspólnych inicjatyw. Dotyczy to nie tylko historyków polskich. Podczas spotkań i rozmów historyków krajów socjalistycznych powstały pewne konkretne zamierzenia i przedsięwzięcia mogące przyczynić się do rozwinięcia współpracy między nimi, do nadania jej bardziej praktycznych form. Powodzenie tych zamierzeń byłoby jednym z najtrwalszych i owocnych wyników pracy Sesji.<br>Lakoniczny, lecz niezwykle istotny wydźwięk postulatu praktycznego działania zawierały końcowe słowa prof. dra H. Jabłońskiego podczas zamknięcia obrad Sesji:<br>"- - Nie taimy i