tys. zł, od 3 do 4 tys. zł itd.) i obliczać jaki procent gospodarstw domowych danego typu (np. pracowniczych, chłopskich, pracowniczo-chłopskich, emerytów i rencistów) należy do poszczególnych grup dochodowych. Często stosowaną metodą mierzenia nierówności dochodowych jest podzielenie wszystkich gospodarstw domowych na równe dziesięć lub pięć grup uszeregowanych według poziomu zamożności, a następnie obliczanie jaki procent globalnego dochodu danego społeczeństwa trafia do poszczególnych grup. Przypadek ten, uwzglęniający pięć dwudziestoprocentowch grup pracowniczych i chłopskich gospodarstw domowych (od grupy o najniższych dochodach netto na 1 osobę do grupy o najwyższych dochodach) w Polsce w 1992 r. przedstawia tablica 7.1. Dla porównania w