pobycie w Danii była nie do pojęcia.<br>Do tej nieznajomości przyznałam się z całym spokojem, przekonana, że mi nie uwierzą i rzeczywiście, nie uwierzyli. Zaczęło im już brakować języków, więc spytali o niemiecki. Radośnie odparłam, że znam go znakomicie, po czym poproszona o jakiś dowód na to, popadłam w głębokie zamyślenie.<br>- Ich habe - powiedziałam. Zastanowiłam się jeszcze dłużej i zakończyłam z triumfem: - Donnerwetter!<br>Towarzystwo w helikopterze dostało napadu wesołości i tak sobie lecieliśmy dalej miło i przyjemnie.<br>Miałam nadzieję, że udało mi się pobudzić ich do logicznego myślenia. Logicznie rzecz biorąc bowiem francuski znałam, po włosku od biedy mogłam się dogadać