miał tego dość, podniósł się z fotela, ale zaraz opadł z powrotem. Chora noga odmawiała mu posłuszeństwa. Konserwator pomógł mu się podnieść. Troskliwe trzymał radcę pod ramię, nawet wtedy, gdy ten już stał na nogach. Tadeusz łagodnie, ale stanowczo się od niego uwolnił. <br>- Kiedy mogę przyjechać po portret?<br>Konserwator zrobił zamyśloną minę, zupełnie jakby zapomniał o obecności radcy. Stali tak naprzeciw siebie w milczeniu. <br>- Myślę, że na jesień będzie gotowy. <br>- Na jesień? Przecież mamy dopiero luty... <br>Mężczyzna zrobił surową minę.<br>- Ja nie piekę bułek, ja pracuję powoli. Jak Michał Anioł.<br>Radca słyszał coś przeciwnego, ale nie chciał się z tym człowiekiem