różnica w stosunku do rozwiązania omówionego w poprzednim paragrafie, gdzie założyliśmy spełnienie (6.100). Zauważmy, że w przypadku obecności wiru nie jest spełnione równanie Londonów (6.101). <br>Równanie (6.113) po działaniu operatora .× jest w przypadku obecności wiru <br>równe (zakładamy, że jedynie składowa Bz jest niezerowa)- &lt;gap&gt; Rozwiązaniem tego równania, które zanika w nieskończoności, jest <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie K0 jest funkcją MacDonalda (zmodyfikowaną funkcją Hankela). Całkowity strumień pola B jest równy <br>&lt;gap&gt;<br>Rozwiązanie (6.117) jest wirem Abrikosova-Nielsena-Olesena w przypadku przyjęcia <br>jako stałej bezwzględnej wielkości pola .. Zarówno Bz, jak i J. dążą do nieskończoności przy &lt;gap&gt;. Oznacza to, że blisko środka rozwiązanie powinno się