zimowego (Nowy Rok), letniego (noc św. Jana), gody wiosenne (Zielone Świątki). Nakładanie się nowych treści na dawne widać w symbolice rodzenia się życia: w pisance, w kurpiowskich lelujach, sylwetkach koguta, palmach wielkanocnych, maskach, przebraniach, obrzędach (topienie Marzanny). Cykl przemian przyrody znalazł odbicie w kalendarzu świąt chrześcijańskich. Wiara w znaczenie próśb zanoszonych do Boga została skonkretyzowana - związana z mocą świętych patronów, Chrystusa, Matki Boskiej. W ludowej praktyce religijnej została sprowadzona do czci rzeźb, obrazów. Przy tym, jak to już mówiliśmy, obraz Matki Boskiej z miejsca słynnego cudami ceniono wyżej, niż widzianą w swoim kościele. Oczekiwano od niej więcej łask. Cuda, z którymi