Ludowej w &lt;name type="place"&gt;Cambrils&lt;/&gt;, emigrantem w Meksyku, by stamtąd w 1947 powrócić do Drezna, gdzie objął kierownictwo instytutu kulturalno - naukowego i został profesorem antropologii.<br> Mógł zostać wyłącznie uczonym. Ale dość wcześnie dostrzegł również i pułapki przekazywanej mu wiedzy. W książce obrachunkowe &lt;name type="tit"&gt;"Adel &lt;gap&gt;"&lt;/&gt; pisze:<br> &lt;q&gt;"Profesorowie gimnazjum z grubymi brzuchami i zwisającymi wąsami zanudzali nas niemieckimi czynami bohaterskimi w rocznicę urodzin króla lub bitwy pod Wiedniem. poza tym opowiadali nam i czynach bohaterskich dawnych Rzymian. Mimo woli również i Rzymian wyobrażałem sobie jako ludzi ze zwisającymi wąsami i okropnych nudziarzy, gdy w saskim dialekcie toczyli swoje mowy przeciwko &lt;name type="person"&gt;Katylinie&lt;/&gt;. Nacjonalizm i humanizm zlewały mi