jedno z nich przybywało na umówione miejsce. Tu, drżąc ze strachu i zimna, wyczekiwali na siebie.<br>- Co nowego? - zapytywał przeważnie przybysz.<br>- Ano nic - odpowiadała. - Coraz gorzej ze sprzedażą mleka. Szwaby zabierają wszystko dla siebie, a czego nie mogą wziąć, tego nie pozwalają wywieźć do miasta. - Nie mówiła nic o niebezpieczeństwie zaopatrywania getta.<br>- Ja już stary jestem - powiadał często - i nie zależałoby mi na niczym, gdyby nie to dziecko. Wszystko, co robię i czego nie robię, to tylko przez wzgląd na nią. Dla niej boję się głodu i tego, co będzie potem... <br>- A co będzie potem? - pytała, lecz przybysz wcale nie odnosił