Podaliśmy sobie ręce.<br>- Pan jednak nie czuje się najlepiej.<br>- Nie, nie - odparłem za szybko i za głośno.<br>- Przy najbliższej okazji przyniosę panu jeszcze dwieście złotych.<br>W milczeniu odprowadziłem go do drzwi. Zamykając usłyszałem, jak zbiega po schodach. Stanowczo zbyt szybko jak na swój wiek. W korytarzu nie czuło się już zapachu ryby; na gazowej kuchence na powrót gotował się bigos. Gospodyni stała przy kuchence śpiewając arię z jakiejś opery. Po ścianie wolno posuwał się owad podobny do stonogi.<br>- Coś tu lezie - powiedziałem.<br>- Zgroza!<br>Strąciłem ze ściany owada i rozdeptałem.<br>- Zgroza! Mówię panu, że zgroza. To ten pana znajomy musiał przynieść tego