między tymi dwiema gałęziami sztuki?<br>Nie można odpowiedzieć na te i podobne pytania bez próby ustalenia, jaki konkretnie teatr znali romantycy, jakie były najlepsze teatry i najwyższe wówczas osiągnięcia inscenizacyjne, a także jaki był poziom miejscowych teatrów tam, gdzie żyli. To bowiem tworzy razem ogólną panoramę możliwości i realizacji teatralnych, zapładniającą wyobraźnię i stwarzającą podstawę dla ich stosunku do teatru. Były to więc zarówno teatry europejskich stolic sztuki, jak i prowincji. Przy czym dla Augusta Wilhelma Schlegla był to teatr od lat już dziewięćdziesiątych XVIII wieku, dla Byrona odbudowane po pożarach teatry londyńskie po 1810 roku i opery włoskie, dla Słowackiego