cicho. - Ja tygodniami płakałam, nie mogłam się pogodzić... że może myśmy coś zawinili... Biedak nie miał wiadomości o córeczce... może to przez to... Rozchorowałam się na nerwy, leżałam w szpitalu... <br>Zapadła cisza, z oddali słychać było wesołe pokrzykiwania grających w piłkę. <br>- Nie mów tylko ojcu... Nie mów Stefanowi - poprawiła się zaraz - bo on by mnie chyba zabił... <br>- Ojcu - powiedziała Zuzanna. - To jest mój ojciec, tak o nim myślę. Ale mam też drugiego ojca i o nim też muszę myśleć... Chcę go pamiętać i znać całą prawdę o nim. <br>- Stefan tak się uparł, ja mu mówiłam, żeby ci pozwolił na widywanie się