w czterdziestym piątym.<br>Wyjechała przez Wiedeń. W czterdziestym siódmym wróciła.<br> - Podobno Stasinek nie był dla niej dobry. Związał<br><br><br><br><br>&lt;page nr=89&gt;<br>się z tą Angielką - mówiła mama. Stasinkiem nazywano w<br>naszej rodzinie męża ciotki Julii - rotmistrza Marynowicza.<br> - Ta nie wiedziała, co robić z Angielką? Parasolką przez rudy łeb!<br>- śmiała się ciotka Zosia.<br> - Nie żartuj, nie żartuj. Dla Julci to tragedia. Poza tym wróciła<br>do córki.<br> - A tu masz, jaka siurpryza: Opolski w UB! Nie lepiej było<br>sprowadzić Lilkę do Londynu?<br> Gubiłem wątek rozmowy. Słyszałem morze, łagodne uderzenia fal jak<br>oddech. Mewy. Słońce rozleniwiało - zapadałem w drzemkę.<br> Czasem ciotka opowiadała o Lachowiczach, o panu Bogusiu