była pierwsza synteza literacka Młodej Polski pt. Piśmiennictwo polskie ostatnich lat dwudziestu (1902) w dwu tomach, wielokrotnie potem wznawiana i dopełniana (w latach 1905­1930) pod zmienionym tytułem Współczesna literatura polska. Tom IV tej syntezy Współczesna krytyka literacka w Polsce ukazał się jako osobna książka w r. 1905. Feldman był zasadniczo sojusznikiem swojej epoki, uważał się za jej współtwórcę, starał się być obiektywnym w swoich ocenach i korygował je w kolejnych wydaniach, gdy mu się z dystansu czasu wydały niesłuszne i krzywdzące, witał z entuzjazmem każdy nowy, obiecujący talent, choć jednocześnie zgodnie ze swym światopoglądem człowieka czynnie zaangażowanego w kształtowaniu polskiego