nasilających się żądań roszczeniowych. Czyżby ekonomia znowu przegrywała z polityką? <br>&lt;au&gt;Jerzy Kleer&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;au&gt;Grzegorz W. Kołodko &lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Jeszcze jedno okrążenie &lt;/&gt;<br><br>Świat obiegła wiadomość o przyznaniu Polsce tzw. ocen &lt;orig&gt;ratingowych&lt;/&gt;. Komentarze przekazywane przy tej okazji przez międzynarodowe agencje i banki inwestycyjne są dla naszej gospodarki i jej perspektyw przychylne. Co ciekawe - ale nie zaskakujące - są one nawet bardziej życzliwe w prasie światowej niż na naszym rodzimym gruncie. Kilka miesięcy temu zwróciłem się do niezależnych i respektowanych na świecie instytucji pozarządowych, które ustalają poziom wiarygodności kredytowej państw, aby oceniły Polskę. Dlaczego dopiero teraz, w pierwszej połowie 1995 r.? Otóż jest to logiczna konsekwencja procesu przebudowy