swe kroki na Krupniczą. Przywitaliśmy się jak starzy znajomi. Zarząd Oddziału przydzielił mu pokój na drugim piętrze w oficynie, naprzeciw mojego mieszkania. Staliśmy się więc sąsiadami, a on moim częstym gościem. Nieraz korzystał z drobnych usług, jakie mu mogłem wyświadczyć. Powoli gromadził rzeczy konieczne do codziennego użytku, a ja byłem zasobny w talerze, szklanki czy kuchenkę gazową.<br>Krępowała mnie jego uprzejmość i skromność, z jaką prosił o pomoc. Byłem jedynym na Krupniczej posiadaczem dość sporej biblioteki, gromadzonej pilnie od 1939 roku. Wśród moich zbiorów znajdowała się kilkunastotomowa encyklopedia, kupiona z walizki od jakiegoś starszego pana na Rynku, kilka miesięcy po zajęciu