ton, ale jak zasygnalizować kierunek, z którego spływają na scenę? Czy Mąż ma odrywać wzrok od Marii i spoglądać we właściwych kierunkach? - pytania takie mogą nasuwać się czytelnikowi, ale wobec tekstu pozascenicznego jakby nie mają sensu, na tym też polega wyższość "niescenicznej" poetyki). Obok głosów osób realnych mówią postacie z zaświatów (jak Mefisto czy Anioł Stróż), są głosy anonimowe.<br>Trzy Głosy nękają Hrabiego w "górach i przepaściach", kilka głosów dobiega od ciągniętych na śmierć arystokratów i dwukrotnie pojawia się prześmiewczy "Głos skądsiś", kontrujący rozpacz Hrabiego: "dramat układasz". Mnogość, częstotliwość tych głosów, nękających, osaczających bohatera, tworzy w dramacie i wzmaga atmosferę grozy