nie było po drodze. Gdy jednak zrobiłem pierwsze trzy kroki w lewo, on pospieszył ochoczo za mną i wiedziałem już, że nie łatwo pozbędę się gadulskiego natręta.<br>Z determinacją ruszyłem wyciągniętym krokiem, a on, choć sięgał mi zaledwie do ramienia, a miał na pewno siedemdziesiąt lat, podążał jakimś cudem i zasypywał mnie lawiną słów wypowiadanych trzęsącym się nieco głosem.<br>- Gdyby pan zechciał, mógłbym pokazać wiele ciekawych rzeczy... Rzym, Grecja, Chiny... Co kto chce.<br>- Ma pan zapewne bogaty księgozbiór - zainteresowałem się wreszcie.<br>Zamachał dłonią koło ucha i zaprzeczył kilkoma energicznymi skrętami głowy.<br>- Nie, nie... To, co napisali kronikarze, nie zawsze odpowiada prawdzie