kręgu ludzi prezesa. Autorytet marszałka wyrastał również ze świadomości, że jest on prawie ostatnim ogniwem, które w społecznym odbiorze może łączyć miasto i wieś i poprawiać nieco wizerunek PSL jako partii nie wyłącznie klasowej, chłopskiej. Stąd dość niespodziewana lawina poparcia płynąca zwłaszcza z dołu, z województw, gdzie - jak widać - nie zatracono jeszcze całkowicie poczucia rzeczywistości i dość zdrowego przekonania, że ktoś, kto zawiódł jako premier, nie ma większych szans na zabłyśnięcie jako prezydent. Waldemar Pawlak tych uwarunkowań zdaje się nie zauważać. Swemu dobremu samopoczuciu dał ostatnio wyraz w wystąpieniu sejmowym w trakcie dyskusji nad polityką zagraniczną, które powszechnie odebrano jako start