11.9). Można wreszcie skałę pociąć na plasterki i zeszlifować je po naklejeniu na szkiełko podstawowe do tego stopnia, że staną się przejrzystymi preparatami mikroskopowymi (ryc. 1.7). Robiąc płytki cienkie, zdejmując błony nitrocelulozowe seriami, czy jedynie fotografując bądź skanując naszlifowaną powierzchnię w miarę ścinania skały, można odtworzyć trójwymiarową postać zawartego w skale szczątku. Konstruowało się niegdyś w tym celu modele z zestawionych w stertę plastrów tektury, wosku czy styropianu. Mniej żmudne jest wykorzystanie programu komputerowego rysującego trójwymiarową rekonstrukcję, którą można obracać na ekranie i zaglądać w jej głąb.<br>Wcale nie tak rzadko zdarza się, że skamieniałość zawarta jest w przejrzystej