Krajowej Rady Narodowej. &lt;page nr=38&gt;<br>Przy aprobacie zasadniczych założeń polityki demokratycznego frontu narodowego nowa linia partii - jak pozwala o tym sądzić zachowana częściowo korespondencja KC PPR z Dymitrowem i Centralnym Biurem Komunistów Polskich w ZSRR - budziła u nich jednak pewne wątpliwości, sprowadzające się generalnie do obaw, czy PPR w swym działaniu nie zawęża możliwości budowania szerokiego frontu narodowego. W swych szczegółowych uwagach Dymitrow i CBKP wyrażali obawy, czy PPR słusznie czyni, akcentując rolę KRN jako organu władzy, a nie ośrodka koncentracji politycznej, czy budowa rad narodowych nie tworzy wrażenia przenoszenia do Polski wzorów radzieckich, socjalistycznych, zgłaszali zastrzeżenia do społeczno-ekonomicznego programu KRN, twierdząc